«اندوه بازجو» کاری از نگین شریف‌زاده فیلمساز و آرتیست مقیم نیویورک است که از تاریخ ۳۰ ژوئن تا آخر جولای ۲۰۱۶ در گالری A.I.R در محله دامبویِ بروکلین اجرا می‌شود.شریف‌زاده که فارغ‌التحصیل هنرهای تجسمی از دانشگاه هنرهای زیبای تهران و هنرهاى اجرائى از دانشگاه هنری شیکاگو است٬ پیش از این با چند انیمیشن در جشنواره‌های متعدد آمریکای شمالی و اروپا شرکت داشته‌است.
در «اندوه بازجو» شریف‌زاده با ترکیب‌کردن المان‌هایی از سینمای علمی-تخیلی٬ کتاب‌های کمیک استریپ و فیلم‌نوار خط داستانی را در سه سوی یک سالن گالری پراکنده کرده‌است. در یک‌سو با جعبه‌ای از آلات کار یک کارآگاه مواجهیم که اطلاعاتی پراکنده از محکومین (که بعضی از آنها زنان اغواگر داستان هستند) در آن دیده‌می‌شوند. آنچه در این سو اهمیت دارد٬ نگاه متفاوتی به شکنجه است. در صحنه‌ای که بازجو گویی با آلات دندانپزشکی (خود شریف‌زاده) شکنجه می‌شود٬نه تنها خشونت یک بازجویی وجود ندارد بلکه در نگاه شریف‌زاده٬ این آلات ظاهری دکوراتیو و بی‌خطر دارند. در دیوار مقابل و در ویدئویی که بازجو و داستان بازجویی را دنبال میکند٬ دوربین از روی همین آلات نوک‌تیز دندانپزشکی عبور میکند و به صورت متهم ( اینجا خود هنرمند) می‌رسد٬ چهره‌ای هراسان در لباسی شبیه لباس فضانوردان. ویدئو بعد از این قسمت همراه با موسیقی جاز٬ مدیوم‌شاتهایی از چندین زن در نقش زن‌اغواگر را نشان می‌دهد که در اتاق بازجویی از جواب دادن طفره می‌روند. این زنان اغواگر به نحوی فم‌فتل‌های کلاسیک( غرامت مضاعف) تا متأخر ( بزرگراه گمشده) را به خاطر متبادر می‌کنند. وجه مشترک همه این بخش‌های ویدئو کیفیت خنثای آنهاست: آلات شکنجه‌ای که گویی شکنجه نمی‌کنند٬ زن‌های اغواگری که گویی خطری ندارند. در ضلع دیگری اتاق تلفنی وجود دارد که پیغامی را دائماً مخابره میکند و دو آیپد که در آن می‌توان استوری بوردی از شروع داستان را دید٬ استوری بوردی که در آن بأرجو در اتفاقی نادر در دل شهر تاریک به اتاق شکنجه کشیده‌می‌شود.
«اندوه بازجو» را جدا از ماهیت اجرایی آن می‌توان آشنازدایی از عناصر تثبیت‌شده چند ژانر سینمایی دانست. مخاطب گویی با لمس آلات شکنجه در ترس بازیگر سهیم می‌شود ولی این تجربه هیچ خطری ندارد. رابطه تماتیک تصاویر آلات شکنجه با نماهای زنان اغواگر را می‌توان در هویت فالیک آنها در مقابل اغواگری زنان جستجو کرد٬ هرچند هر دو گویی سویه‌ای خنثی را عیان می‌کنند. در میان بازیگران نقش زنان اغواگر ثریا بروخیم٬ بازیگر ساکن نیویورک شاید تأثیرگذارترین حضور را دارد.
«اندوه بازجو» بخشی از فلوشیپ گالری A.I.R همراه با هنرمندان مهمان از استرالیا و نیویورک است که به زودی در فلورانس نیز اجرا خواهد داشت.
